معماری سبز (۸)

 بررسی چند نمونه(۲)

 درهم آمیزی کامل جسم، محیط و فن آوری

غرفة آب تازه، هلند 1997

معماران: گروه معماران ان او ایکس

این غرفه که در استان زیلند _ در هلند _ واقع شده، ترکیبی است سرکش از شکنندگی و کشسانی، بدن انسان، بتن، فلز، فعل و انفعالات الکترونیکی و همچنین آب، طرح حاضر که در هم آمیزی کامل جسم ، محیط و فن آوری را نشان می دهد، بر  مبنای ترکیب علوم کامپیوتری و معماری پایه ریزی شده است.

شکل ساختمان، از منحرف ساختن 14 بیضی به طول شصت و پنج متر، به حالت معلق، حاصل شده است. در داخل بنا قدم زدن همچون افتادن است؛ کف سطوح افقی نیست و هیچ رجعتی هم به افق در آن به چشم نمی خورد.

از ریخت افتادگی، یا همان "دفرماسیون" ساختمان، مستقیماً به دگرگونی یا جهش بی‌وقفة محیط  خلق شده مربوط می شود که از طریق حس گر (سنسور) هایی که حرکت را نشان می دهند، به شیوه ای فعل و انفعالی با بازدید کنندگان رابطه برقرار می سازد.

سیستم صوتی نیز تعبیه شده است که در ترکیب با نور و پروژکسون های بی وقفه عمل می کند. تمام حس گرها به  هایی وصل اند که دارای "شبیه سازهای صوتی"‌اند که می توانند صدا را دگرگون و خم کنند یا بکشند. خود صدا نیز می تواند تغییر مکان بدهد به عنوان نمونه، صدا چه بسا _ با شیوه های الکترونیکی به گونه ای باشد که انگار از درون چاهی که داخل فاض تعبیه شده، بیرون می آید با این که می‌توان آن را به سمت رشته های نور _ که مکمل اصلی سیستم صوتی اند _ کشاند.

به طور کلی، مانی که ساختار هندسی ای مواج و دارای جریان به وجود آید، و نه تنها مواد بلکه کارکرد و برنامه را نیز در خود حل کند، آنگاه سخن از "معماری سیال"به میان می آید. بدین ترتیب است که با ادغام کف و دیوار، کف و حایل،‌ و همچنین سطوح با یکدیگر، نوعی معماری شکل پذیر و سیال و لامسه ای شکل می گیرد. در این نوع معماری، کنش و نگرش در تجربه ای واحد با هم تلفیق می شوند.  این اثر با نمایش یکی از عوامل حیاتی طبیعی و محیط زیست و انسان، یعنی آب _ از طریق نوع معماری و با استفاده از سیستم های چند رسانة تعاملی متفاوت _ طراحی شده است.